Met mijn poten in de klei

Bjorn Amys bjornamys@signala.be

We naderen met hoge snelheid het zomerseizoen van 2017. Man wat gaat dat toch weer snel. Na een drukke Pasen is het zo weer Pinksteren en daarna zitten we weeral volop in de zomer. Laten we hopen dat we een beetje een droge en warme zomer krijgen. Al die toeristen willen tenslotte toch wel een beetje genieten van ons land terwijl de zon schijnt. Bijna niet voor stellen dat het over een paar maanden weer lekker warm is. Althans dat hoop ik. Als ik nu rond me kijk zie ik alleen maar regen, modder, hopen zand, plassen, heel veel werk busjes en nog meer bouwvakkers en installatie bedrijven. Waar zou ik nu dan zijn? Wel ik sta midden op een bouwplaats in de realisatie van een splinternieuw vakantiepark. Overal liggen tracés open en zie diverse kabels en leidingen erin verdwijnen. Aan de rand van het park hebben zijn de units geplaats voor onze apparatuur. Deze betonnen units zijn aan de buitenkant mooi afgewerkt en passen prima in het bungalowlandschap. Jammer dan ik er amper in kan, want als ik er voor sta, ligt de drempel ongeveer ter hoogte van mijn middel. Hier moet duidelijk nog wat zand aangevoerd worden. De aanvoer naar het park gebeurd keurig met glasvezel vanuit het Telenet netwerk. Van hieruit komt dus de TV dienst en het internet, beide op basis van IP. Er is dus geen coax meer qua aanvoer. Op het park zelf wordt er wel met coax gewerkt. Hier bouwen we een systeem in de stijl zoals een (kabel) operator dat doet. Echter dan met veel meer mogelijkheden. In het begin moest ik wel erg wennen om de in België gebruikte namen voor diverse kabelonderdelen. Zo vinden wij het in Nederland eigenlijk gewoon normaal als je over een sternet of mini-sternet spreekt. België is echter het land van het ‘aftaknet’, een soort lange kabel waar je steeds vanaf takt. Dit is wel even wennen. Ook gebruiken ze allemaal andere kabeldiktes voor de opbouw van deze netten. Helemaal mooi is de naam die ze daar gebruiken voor de coax. Ze noemen de coaxkabel een ‘dropkabel’. Dit heeft waarschijnlijk te maken met de kleur van de kabels daar, deze zijn namelijk zwart. Als je consument bent in België en je wenst aangesloten te worden op het kabelnet, dan bel met de provider (bijna overal Telenet) en die geven dan aan waar je, je kabel naar toe moet leggen. Ja dat hoor je goed. Je moet zelf zorgdragen voor de kabel vanaf je woning tot aan de straatkast. Deze straatkast noemen ze ‘tamtam’ of ‘paddenstoel’, in de praktijk wordt dit natuurlijk wel vaak door een installateur gedaan, maar dan wel rechtstreeks in opdracht en voor rekening van de eindklant. Het park waar ik nu ben wordt de referentie voor de hele branche op het gebied van internet, domotica en beleving. Een ultieme beleving als gast, eenvoud in gebruik, schaalbaal en flexibel voor de ondernemer. Kortom, voor iedereen optimaal. Na zomer zal dit park dan ook zijn deuren openen voor collega ondernemers om eens een kijkje te komen nemen. Ondertussen komt hier en nu de regen alleen maar harder naar beneden. Gelukkig kan ik schuilen onder een terrasoverkapping van een nabijgelegen bungalow. Langzaam zie ik zand en water zich vermengen tot plakkerige modder. Iedereen die er doorheen loopt krijgt steeds grotere schoenen naarmate er meer modder aan blijft plakken. Als je je het bij een ander ziet is het wel grappig, maar helaas moest ik ook door die blubber terug en had ik geen reserve schoenen of laarzen mee. Letterlijk met mijn poten in de Belgische klei. Wat zal ik blij zijn als ik vakantie heb!