Actualiteiten
Hans de Willigen fiscalist en apartner REIN Advocaten en Adviseurs te Assen. deWilligen@rein.nl
In de afgelopen twee jaar treft u in elke uitgave van de RekreaVakkrant een column van mijn hand aan. Uit de reacties vanuit het land merk ik dat ze veel gelezen worden. Vaak gaan de columns over fiscale onderwerpen: over besparingen die gereduceerd kunnen worden in de sfeer van de WOZ (discussie over woningen/niet-woningen), over de Toeristenbelasting, de Forensenbelasting of de rioolrechten.
In mijn dagelijkse praktijk zie ik dat in die sfeer door belastingplichtigen nog steeds enorme besparingen bereikt kunnen worden. Niet zelden lukt het daarbij zelfs de in het verleden opgelegde aanslagen ambtshalve verminderd te krijgen. De laatste tijd ontvang ik ook veel vragen over de Wet Markt en Overheid. (Recreatie)ondernemers die last hebben van een concurrerende overheid doordat terreinen/gebouwen ter beschikking worden gesteld zonder dat de integrale kostprijs wordt doorberekend. Rechtvaardigingen dat dit mocht omdat het in het belang was van het algemeen belang bleken te dun. Inmiddels werd hier dan ook diverse malen met succes tegen opgetreden.
In toenemende mate wordt ik de laatste tijd benaderd met vragen op het gebied van de Airbnb.
Het is in ieder geval bekend dat hierachter liggende verdienmodellen voor eigenaren van recreatiewoningen/chalets/stacaravans de aanleiding vormen hun eigendommen in die sfeer aan te wenden. De vraag is echter mag dit zomaar? En is er iets aan te doen?
Aanleiding voor die vragen is dat de sfeer op de recreatieparken veranderd. Het gevoel van onveiligheid neemt toe. De gebruikers van de betreffende objecten nemen het toch vaak iets minder nauw met geluidsoverlast, terwijl tevens het parkeergedrag en het afvalbeheer te wensen over laat. Of er iets aan te doen is, is inmiddels meerdere malen in de jurisprudentie aan de orde geweest.
Onder andere het Gerechtshof Amsterdam heeft in 2013 over een dergelijke casus geoordeeld. Het Hof oordeelde dat indien de objecten daar voor worden aangewend, dat zij dan niet meer worden gebruikt voor bewoning maar voor een bedrijfsmatige exploitatie. De VvE had de bevoegdheid een dergelijk gebruik uit te sluiten. Hoe zou een dergelijke bepaling dienen te luiden:
Iedere eigenaar en gebruiker is verplicht de woning/het chalet/de stacaravan te gebruiken ten behoeve van woondoeleinden.
- Het is niet toegestaan in de woning/het chalet/de stacaravan een beroep of bedrijf uit te oefenen dat in strijd is met de goede zeden waaronder mede wordt verstaan ‘het gelegenheid geven tot het beroepsmatig uitoefenen of doen uitoefenen van het gokspel, de prostitutie en/of het produceren en/of het verkopen van verdovende middelen.
- Het is evenmin toegestaan in de recreatiewoning/het chalet/de stacaravan activiteiten op het gebied van de horeca en/of het pensionbedrijf uit te oefenen. Onder het pensionbedrijf wordt mede begrepen:
- het gedurende één of meer nachten tegen betaling ter beschikking stellen van (een deel van) het object ongeacht of tevens ontbijt wordt verstrekt;
- het tegen vergoeding, in welke vorm dan ook, ter beschikking stellen van (een deel van) het object anders dan krachtens een huurovereenkomst voor een periode van 6 maanden of langer.