Meiden baas op eigen speelplek
Het is een hele uitdaging om een speelplek in te richten die vooral aantrekkelijk moet zijn voor meiden in de leeftijd van 08 tot 14 jaar. Het lijkt wel of meiden een geheel andere eisenpakket hebben wat betreft het buitenspelen dan jongens. Na onderzoek blijkt dat er toch subtiele verschillen zijn waar rekening mee gehouden moet worden. Uit ervaring weet ik dat het gebruik van de openbare speelruimte bepaald wordt door een dominante groep van voornamelijk stoere jongens. Het recht van de sterkste speelt hierin kennelijk een belangrijke rol. Wanneer het toezicht niet goed geregeld is, blijkt maar al te vaak dat 20 procent van de aanwezige jeugd 80 procent van de tijd gebruik maakt van een speelplek. De overige groepen zoeken naar alternatieven in de buurt en verdwijnen uit het oog. Het lijkt dan alsof meiden niet buiten spelen, wat natuurlijk niet waar is. Op speelplekken waar het toezicht beter geregeld is, worden meiden weer zichtbaar. Neem bijvoorbeeld speeltuinverenigingen, Cruijff Courts en Krajicek Playgrounds. Het zijn allemaal prima initiatieven, maar wel beperkt in aantal. Om het buitenspelen voor de meiden te stimuleren kan er in de inrichting van een speelplek rekening mee gehouden worden. In de whitepaper ‘Vrouwen en meiden laatst’ van At van Steijn worden enkele nuttige aanbevelingen gedaan. Uitgangspunt is dat de meiden vooral dynamisch kletsen. Menig persoon zal zich nu achter de oren krabben, maar het biedt voldoende aanknopingspunten om met de inrichting aan de slag te gaan. Meiden hebben veel belang bij het ontmoeten en samenzijn in een veilige en schone omgeving. Vooral de sociale factor speelt een belangrijke rol. Dit staat weer in schril contrast met de jongens die vooral de sport en competitie hoog in het vaandel hebben staan. Meiden vinden het aantrekkelijk als op een speelplek de mogelijkheid is om elkaar te ontmoeten in combinatie met allerlei balanceer- en behendigheidsactiviteiten. Kortom, een diversiteit van actieve en passieve bezigheden.
In de verschillende participatietrajecten die ik heb uitgevoerd met jongens en meisjes heb ik eenzelfde ervaring opgedaan. Daar waar de jongens vooral hoge speeltorens en sportvelden willen, gaat de aandacht van de meiden uit naar de trampoline, een duikelrek of balanceerparcours. Het moet toch niet te moeilijk zijn daar rekening mee te houden. Als we daarnaast het toezicht op een speelplek een beetje fatsoenlijk weten te organiseren, zijn we op de goede weg. Uiteindelijk zijn er een kleine 700.000 meiden in de leeftijd van 8 tot 14 jaar en die willen allemaal buitenspelen…