Het risico van een eigen bult

 

Niet alleen heeft een kind recht op vrijheid, onderwijs en een goede opvoeding, maar tegenwoordig ook op een eigen bult. Het betreft hier geen pleidooi voor moedwillige kindermishandeling of zinloos geweld. Het gaat hier over de risico’s die kinderen lopen bij het buitenspelen en de manier waarop wij, de volwassenen, ermee om gaan. Hoe groot is de kans dat een kind een blessure oploopt en hoe aanvaardbaar is dit? Moeten we tijdig ingrijpen om te voorkomen dat het kind een bult oploopt? Of laten we kinderen het zelf uitvinden, met het risico dat we eerder op de eerste hulp van een ziekenhuis zitten? Tegenwoordig zijn veel mensen het erover eens dat een kind wel eens een schram of gescheurde lip mag oplopen tijdens het spelen. Het hoort er nu eenmaal bij. De beleving wordt anders als het een eigen kind betreft. Ieder kind heeft recht op een bult, maar het eigen kroost wil men na afloop van de dag graag heel en schoon weer thuis hebben. Ik heb het vroeger makkelijk gehad. Mijn dochter was in haar spel zeer voorzichtig en nam nooit buitensporige risico’s. Wanneer ze uiteindelijk boven op het dak van een speelhuisje zat, wist ik dat ze het helemaal alleen had gedaan zonder interventie van een volwassene. Het werd een ander verhaal als het buurjongetje ook mee ging spelen in de speeltuin. Schijnbaar blind en zonder schroom klom hij overal in, viel overal uit of struikelde zelfs over de belijning van het voetbalveld. Vaak heb ik met vertwijfeling rondgelopen: wel of niet ingrijpen? Gelukkig nam ik ze weer heel mee naar huis na afloop van een spelmiddag. Ik las laatst een artikel over ‘Het risicovol spelen op het schoolplein’ van Maarten van Rooijen waarin de interventieladder werd beschreven. Er waren 13 verschillende keuzes, variërend van het sturen van de activiteit of ingrijpen tot het kinderen het zelf laten uitzoeken en een oogje in het zeil houden. De belangrijke aanbeveling in het artikel was dat de keuze van interventie afhankelijk is van de vaardigheden en vermogen van het spelende kind. Wat moeten we ermee? Naar mijn overtuiging hoeven we niet te schrikken als kinderen hoog in een speeltoren of boom klimmen. Laten we vooral vertrouwen hebben in hun vaardigheden.